MINO, MEDIO, MACRO

Mino Medio Macro Bambino



Er bestonden drie verschillende formaten Bambino bouwstenen die respektievelijk Mino Bambino, Medio Bambino en Macro Bambino heetten. 




Onderling passen ze op elkaar, zolang je maar van groot naar klein bouwt met de nokken naar beneden. (Of, met het volgende plaatje op z'n kop, van Mino naar Medio naar Macro, met de nokken naar boven).



Merk op dat in de lengte en de breedte Medio Bambino precies twee keer zo groot is als Mino Bambino, maar in de hoogte drie keer zo groot. Macro Bambino is wel precies weer twee keer zo groot als Medio in alle drie richtingen. Een Macro Bambino steen is dus 4  Mino stenen lang, 2 Mino stenen breed en 6 Mino stenen hoog.











Mino Bambino









De oudste en meest bekende Bambino bouwstenen waren de kleinste “Mino Bambino” (of gedurende de eerste 10 jaar zonder meer “Bambino”) bouwstenen die vanaf 1959 op de markt waren.  Pas vanaf 1970 werd het woordje Mino toegevoegd aan de kleine of “normale” bambino. Voor een lijst met alle Mino Bambino bouwstenen, klik hier.  Vanaf 1963 kwam “Macro Bambino” erbij en waarschijnlijk iets later “Medio Bambino”.















Medio Bambino



Er was al een advertentie voor Medio Bambino in Oktober 1964. Dat is hetzelfde jaar waarin de uitvinder van de bambino, Dick Schouw, de fabriek verkocht, zodat we kunnen aannemen dat hij ook nog de Medio Bambino heeft  bedacht.



Het Medio Bambino systeem kent verassend genoeg slechts 9 verschillende onderdelen. De bouwstenen hebben één groot rond gat in elke nok. De daken hebben de geribbelde vorm van dakpannen, die aan de Monti daken doet denken. De daken passen in de bouwstenen via een flap of schot aan twee kanten, en het is duidelijk dat de opzet van het bouwsysteem is om met de nokken naar beneden te bouwen. Daarvoor zijn als basis van elk bouwwerk dekstenen nodig. Deze dekstenen 
zijn eenvoudige slappe rechthoeken zonder tussenschot, die in tegenstelling tot de Mino Bambino  niet dezelfde hoogte hebben als de bouwstenen, maar slechts de helft.

Er zijn speciale dekstenen met een gaatje voor de draairamen en deze laatste zijn van hard doorzichtig plastic, precies 4 stenen hoog. Om de ramen goed te kunnen plaatsen zijn er hulpstenen nodig, ook weer met een groot rond gat. In de volgende folder uit 1966, met een paar leuke tekeningen van illustrator Kees van Lent, zien we hoe er met Medio Bambino kon worden gebouwd. Sommige bouwwerken zijn bekroond met de bekende vierkante Mino Bambino torenspits, die er in de grotere Medio Bambino verpakkingen werd bijgeleverd.

Er zijn blijkbaar nooit open dekstenen of wielen voor de medio Bambino gemaakt, maar in sommige jaren 60 verpakkingen zat er standaard een plastic autootje bij! In de volgende foto zien we een jaren 60 en 70 verpakking van doos MB2.





In de latere Spaanse periode werd hetzelfde Medio Bambino geleverd in typisch rode verpakkingen; de folder is uit 1987:

De enige aanvulling op de negen oorspronkelijke bouwstenen waren letter stenen. Deze waren van hard plastic en met de letters op zijn kant.


Medio Bambino verdween samen met Mino Bambino omstreeks 1999. Onderstaande foto uit de Diset catalogus van 1997 geeft één van de laatste verpàkkingen weer:



Macro Bambino




De eerste vermelding van Macro Bambino vinden we in een advertentie van De Gruyter van Maart 1963. "Alleen De Gruyter heeft ze!" beweert de advertentie, en dat is goed mogelijk, want de relatie tussen Bambino producent DS Plastics en de kruidenier was niet nieuw. Al in 1962 kon er voor de kleinere Mino Bambino worden gespaard door te kopen bij de Gruyter en ook de zogenaamde "toegiftartikelen" van het beroemde "Snoepje van de Week" werden voor een deel door DS Plastics vervaardigd. De verkoop van speelgoed door een kruidenier en andere branches was echter al vele jaren een doorn in het oog van de speelgoed detailhandel in verzuild Nederland. Met name de spaaracties voor speelgoed van De Gruyter werden in het najaar van 1962 de aanleiding voor een soort van totale mobilisatie van de sector met het oog op het voorkomen van branchevervaging.  Hieruit kwamen vervolgens de "Goed Speel Goed" actie en de "Speelgoedmeter" voort, waarin de consument werd aangespoord alleen goed speelgoed bij de deskundige vakman te kopen. Of de actie veel succes heeft gehad, valt te betwijfelen; De Gruyter en Bambino gingen zo te zien gewoon door met de samenwerking en we zien drie Macro Bambino verpakkingen in de advertentie. De grootste "A" had 141 bouwelementen voor 300 zegels à 10 ct.




De Macro Bambino bouwstenen waren precies 2x zo groot als de Medio Bambino en leken er erg op, maar ze hadden behalve een groot rond gat in elke nok ook 4 kleine gaatjes. De grote daken hadden aan de onderkant een kleiner vierkant wat precies in de bouwstenen paste. De dekstenen hadden een dwarsschot en waren zo iets steviger als de Medio Bambino dekstenen. Opvallend waren ook de dekstenen met 8 extra gaatjes.






De functie van deze gaatjes was om de dekstenen aan de vloer te kunnen vastschroeven zoals blijkt uit de volgende folder uit 1966:








Macro Bambino werd in 1964 enthousiast en prachtig beschreven door het Duitse dagblad Die Zeit onder de titel "Ziegel für die Jüngsten".



Diset, de Spaanse Bambino producent, nam ook de productie van Macro Bambino over. Het werd in eerste  instantie geleverd in groene en later in gele verpakkingen. De volgende folder is uit 1984 en de bijgeleverde bouw instructie is een kopie van Medio Bambino, zoals te zien is aan de daken! Op de foto zien we Spaanse  kleuterschool kinderen, herkenbaar aan de typische schortjes, spelen met de Macro stenen, . De blauwe en roze kleuren zijn opzettelijk gebruikt op een niet sexistische manier.






In de jaren 90 werd het langzaam minder met Bambino. Er was nog slechts één gezamelijke folder voor de drie formaten:

De grote Macro Bambino werd een paar jaar eerder uit de markt genomen dan de andere twee.  
Eén van de laatste verpakkingen uit 1995:


De drie Bambinos:





Geen opmerkingen:

Een reactie posten